Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την θεατρική παράσταση "ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΜΕ ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ" με τον Χάρρυ Κλυνν που θα παίζεται μέχρι 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ Δηλώστε συμμετοχή στέλνοντας mail με την ένδειξη «ΗΡΩΑΣ» στο paremvasi.ep@gmail.com όπου θα αναφέρετε το ονοματεπώνυμό σας και την περιοχή που διαμένετε καθώς και την ημερομηνία που θέλετε να παρακολουθήσετε την παράσταση Οι νικητές του διαγωνισμού θα ειδοποιούνται με e-mail
ΘΕΑΤΡΟ «ΑΠΟΘΗΚΗ Δ» ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΑΛΕΚΟΥ ΣΑΚΕΛΑΡΙΟΥ-ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΜΕ ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ
ΠΑΙΖΟΥΝ Ο ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ ΚΑΙ Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»
Μπράβο στον κύριο Χάρρυ Κλυνν και στη θεατρική του ομάδα «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΟΝΙΚΗΣ», που με πολύ κέφι και μεράκι ανέβασαν εδώ στη Θεσσαλονίκη, μια από τις καλύτερες, ίσως, θεατρικές παραστάσεις που είδαμε στην πόλη μας!
Είμαι βέβαιος πως αν η παράσταση αυτή παιζόταν στην Αθήνα θα ήταν για πολύ καιρό στο κέντρο των θεατρικών συζητήσεων και συν τοις άλλοις θα έσπαγε ταμεία!
Ο Χάρρυ Κλυνν, προς τιμήν του, για δεύτερη συνεχή χρονιά επέλεξε την Θεσσαλονίκη ως πεδίο θεατρικής δράσης και έναν χώρο, κάθε άλλο παρά θεατρικό, την ΑΠΟΘΗΚΗ Δ μέσα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Ένα σχετικά μικρό και άβολο κινηματογράφο που τον μετέτρεψε με ήπιες παρεμβάσεις σε θέατρο! Λάθος επιλογή… Πέρα ως πέρα άγνωστος ο χώρος και δύσκολη για τους θεατές η πρόσβασή του! Μπάρες ασφαλείας στην φυλασσόμενη κεντρική είσοδο και διπλός έλεγχος από ενόπλους και σεκιουριτάδες!!! Αλήθεια, προς τι αυτός ο έλεγχος και οι μπάρες όταν στον ίδιο χώρο συνυπάρχουν η ΑΠΟΘΗΚΗ Γ (νοικιάζεται για πάρτι, γάμους και βαφτίσεις) και το KICHEN BAR; Aν αποφασίσεις να μεταβείς με το αυτοκίνητό σου, μόλις αντικρίσεις τους ένοπλους και την μπάρα, το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό είναι να γυρίσεις πίσω…. Κι αν παρ’ όλα αυτά αποφασίσεις να διανύσεις πεζή τα 350 περίπου μέτρα που απέχει το θέατρο από την πύλη, φρονιμότερο θα ήταν για τους άντρες να φορούν αθλητικά παπούτσια και οι γυναίκες να ξεχάσουν τα τακούνια… Η ανώμαλη διαδρομή, καλυμμένη από πέτρες «καλντεριμιού», κρύβει επικίνδυνες παγίδες… Τέλος πάντων… Σημειώνουμε λάθος επιλογή του χώρου και πάμε παρακάτω… Άψογη από κάθε άποψη η παράσταση που στην κυριολεξία απολαύσαμε. Μια παράσταση σφιχτή , με εξαιρετικό ρυθμό, λιτή σκηνοθετικά και με πολύ ωραίες εν γένει ερμηνείες . Ο Χάρρυ Κλυνν δίνει ρέστα ως ηθοποιός, αλλά και ως σκηνοθέτης που απογειώνει με απλότητα και χάρη μια δύσκολη παράσταση χωρίς υπερβολές και νεωτερισμούς, σεβόμενος απόλυτα το πνεύμα του έργου.
Με το τέλος της παράστασης φεύγεις από το θέατρο γεμάτος με πολύ δυνατά και έντονα συναισθήματα… Με ανακούφιση και ευφορία. Ευφορία πραγματική που σου δημιουργείται όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα πηγαίο και υπερταλαντούχο πρωταγωνιστή. Μένεις πραγματικά καθηλωμένος τις 2 ώρες της παράστασης, πότε έκπληκτος και αμήχανος σα να μη πιστεύεις αυτό που παρακολουθείς, πότε με ένα ηχηρό γέλιο και πότε μ’ ένα δάκρυ στα μάτια! Είναι απίστευτη η ικανότητα και η ευκολία του Χάρρυ Κλυνν να μεταπηδά από το ένα συναίσθημα στο άλλο. Η εκφραστικότητα του λόγου του, η λιτή του κίνηση, ο τρόπος που παίζει όταν δε μιλά, οι απίστευτες παύσεις του και τέλος εκείνη η μαγική του δύναμη που τον κατεβάζει από τη σκηνή και τον τοποθετεί ανάμεσα στους θεατές στην πλατεία, δίνουν μια απίστευτη δύναμη στην παράσταση που σε συνεπαίρνει! Ο Χάρρυ Κλυνν είναι είναι ένας κωμικός τεράστιου βεληνεκούς, που διεκδικεί και όχι άδικα τον τίτλο του καλύτερου σατιρικού κωμικού τα τελευταία χρόνια. Πραγματικά εξαιρετικός και σ’ ένα ρόλο μάλιστα που ερμήνευσε ο μεγάλος Βασίλης Λογοθετίδης. Ακροβατώντας μεταξύ κωμωδίας και δράματος με μοναδική μαεστρία, δε σου αφήνει περιθώριο να μην τον κοιτάζεις ακόμα και όταν είναι όλος ο θίασος επί σκηνής. Αδιαμφισβήτητο υποκριτικό ταλέντο, άπαιχτος μάστορας της σάτιρας και του χιούμορ έχει διανθίσει την παράσταση με εκτός έργου ξεκαρδιστικές «χαρρυκλυννικές ατάκες» και αυτοσχεδιαστικές τεχνικές και κινήσεις που δύσκολα περιγράφονται Ο Χάρρυ Κλυνν τολμά να ανεβάσει μια παράσταση που φέρει τη σφραγίδα του Βασίλη Λογοθετίδη και το κάνει χωρίς καμιά προσπάθεια, όμως, να συγκριθεί μαζί του, γι' αυτό και στο τέλος της παράστασης, δεν αισθάνεται κανείς την ανάγκη να τους συγκρίνει.
Η μεγάλη στιγμή της παράστασης είναι η σκηνή του φινάλε. Στην κατανυκτική ατμόσφαιρα που επικρατεί χωρίς τη βοήθεια ειδικών φωτισμών και με παντελή την απουσία μουσικής επένδυσης (απαιτεί σκηνοθετικό κουράγιο μια τέτοια απόφαση) ακούγεται μόνο η σπασμένη φωνή του στρατηγού Δεκαβάλα και οι λυγμοί κάποιων θεατών που δεν μπορούν να συγκρατήσουν τη συγκίνησή τους! Κατά τα άλλα, όλοι οι ηθοποιοί, εξαιρουμένων των δύο νεαρών εξαδέλφων που διεκδικούν τον ίδιο άντρα και του «καλλιτέχνη» που πέφτει στην παγίδα της υπερβολής, ήταν από καλοί έως πολύ καλοί, η μουσική ήταν λίγη αλλά ταιριαστή, τα κοστούμια πολύ καλά και τα σκηνικά εξαιρετικά! Μετά από πολύ καιρό βλέπουμε επιτέλους παράσταση με ρεαλιστικά σκηνικά! Οφείλουμε έστω και για λίγο να σταθούμε στην ερμηνεία της κυρίας Άννας Σιταρίδου(η σύζυγος του στρατηγού Δεκαβάλα στο έργο) Η κυρία Σιταρίδου διαθέτει ένα εξαιρετικό υποκριτικό ταλέντο, πολύ καλό ρυθμό, εκφραστικότητα και σκηνική άνεση… Στέκεται επάξια δίπλα στο Χάρρυ Κλυνν και ορισμένες κοινές σκηνές τους όπως αυτή με τον «παλιατζή» και τον επισκέπτη ξάδερφο Αποστόλη Δεκαβάλα, μπορούν άνετα να αποτελέσουν στοιχεία μαθήματος υποκριτικής… Στο πρόγραμμα διαβάζουμε ότι ο Χάρρυ Κλυνν σκοπεύει να ανεβάσει τον ερχόμενο χρόνο το αριστούργημα του Ετόρε Σκόλα «ΚΑΚΟΙ, ΒΙΑΙΟΙ ΚΑΙ ΒΡΟΜΙΚΟΙ» Το αναμένουμε με ανυπομονησία… Σε άλλο θέατρο, όμως, αγαπητέ μας Χάρρυ Κλυνν…
Την θεατρική παράσταση 'ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΜΕ ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ" που σκηνοθέτησε ο Χάρρυ Κλυνν (επικεφαλής της παράταξης) και πρωταγωνιστεί με τα "ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΟΝΙΚΗΣ" παρακολούθησαν κορίτσια κα αγόρια της νεολαίας που στο τέλος της παράστασης καταχειροκρότησαν τον Χάρρυ Κλυν και τους τπόλοιπους συντελεστές της παράστασης... ... Και στο τέλος η απαραίτητη αναμνηστική φωτογραφία,'Για το ιστορικό της υπόθεσης τα κορίτσια είναι: Η Βασούλα Κοντογιάννη και η Ευούλα Τζιβελέκη... και τα αγόρια: Ο Νικος Παπαδόπουλος, ο Διαμαντής Παπαδόπουλος, και ο Αλέξανδρος Μαλέσκος.
Την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίουέγινε η avantpremiere της νέας παράστασης του Χάρρυ Κλυνν με την κλασική κωμωδία των Σακελάριου-Γιαννακόπουλου "ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΜΕ ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ" στο θέατρο «ΑΠΟΘΗΚΗ Δ΄» στο λιμάνι.
Κατάμεστο το θέατρο από θεατρόφιλους Θεσσαλονικείς, αλλά και πολλούς ακροατές του «ΡΑΔΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ»που είχαν κερδίσει προσκλήσεις μέσα από τις εκπομπές του σταθμού και βρέθηκαν εκεί για να τιμήσουν την avantpremiere του δημοφιλούς κωμικού.
Η ερμηνεία του Χάρρυ Κλυνν στο ρόλο του στρατηγού Δεκαβάλα (ρόλο που πρωτοδίδαξε το 1958 ο αείμνηστος Βασίλης Λογοθετίδης) ήταν συγκλονιστική και δικαιολογημένα στο τέλος της παράστασης όρθιο το κοινό χειροκρότησε τον πρωταγωνιστή και τη θεατρική του ομάδα «Τα παιδιά της Σαλονίκης» που εντυπωσίασαν με τις πολύ καλές τους ερμηνείες.
Εξαιρετικό κείμενο των αείμνηστων Σακελάριου-Γιαννακόπουλου καιπροσεγμένη η λιτή σκηνοθεσία του Χάρρυ Κλυνν. Με δυο λόγια μια αξιόλογη παράσταση απ’ αυτές που απολαμβάνεις κάθε σκηνή κι όταν τελειώσει θέλεις κι άλλο
Πάντα έψαχνα την ευκαιρία να ερμηνεύσω τους κύριους ρόλους τριών εξαιρετικών θεατρικών έργων... "ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΜΕ ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ" των Σακελάριου-Γιαννακόπουλου, "ΚΑΚΟΙ, ΒΙΑΙΟΙ ΚΑΙ ΒΡΩΜΙΚΟΙ" του Eτόρε Σκόλα και το "ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΑΚΟΥ" του Άρθουρ Μίλερ...
Και χαίρομαι ιδιαίτερα που μια από τις επιθυμίες μου αυτές παίρνει σάρκα και οστά στην ιδιαίτερή μου πατρίδα, τη Θεσσαλονίκη, σ΄ένα πανέμορφο θέατρο στο λιμάνι της πόλης, το θέατρο «ΑΠΟΘΗΚΗ Δ’» Αισθάνομαι χαρά, αλλά ευθύνη και φόβο που θα ερμηνεύσω το ρόλο του στρατηγού Δεκαβάλα, ρόλο που δίδαξε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1958 ο αείμνηστος «ΗΡΩΑΣ» της Ελληνικής κωμωδίας ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΟΓΟΘΕΤΙΔΗΣ...
Έτσι είναι το θέατρο... Μετά από 50 χρόνια στη σκηνή και ύστερα από 200 και πλέον παραστάσεις που υπηρέτησες ως ηθοποιός, σκηνοθέτης ή συγγραφέας... νιώθεις σαν τον απόφοιτο της δραματικής σχολής που ετοιμάζεται να κάνει τα πρώτα του βήματα στο σανίδι!
Θέλω να ευχαριστήσω τη θεατρική ομάδα "ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΟΝΙΚΗΣ" που δημιούργησα από νέους ταλαντούχους ηθοποιούς της Θεσσαλονίκης, για την αγάπη και τη συμπαράσταση καθόλη τη διάρκεια της Οδύσσειας για ανεύρεση θεατρικής στέγης και για τη συνέπεια και εργατικότητα που επέδειξαν στη διάρκεια των δοκιμών...
Από την Live-Pedia.grΈλληνας ευθυμογράφος θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης (1913 -1992). Γεννήθηκε στην Αθήνα από ευκατάστατους γονείς. Τα πρώτα παιδικά του χρόνια ζούσε σ' ένα νεοκλασικό αρχοντικό στην οδό Ακαδημίας, εκεί όπου βρίσκεται σήμερα ο Δικηγορικός Σύλλογος. Όμως εξαιτίας της οικονομικής καταστροφής της οικογένειάς του μετακόμισε σε πιο φτωχές συνοικίες της Αθήνας όπου και τελείωσε το σχολείο. Σπούδασε νομικά αλλά δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα του δικηγόρου. Ασχολήθηκε με τον τομέα της δημοσιογραφίας. Διεύθυνε το περιοδικό "Εβδομάδα" που ήταν ένα από τα καλύτερα της εποχής του. Κατά καιρούς είχε εργαστεί ως ευθυμογράφος, ρεπόρτερ, χρονογράφος σε πολλές αθηναϊκές εφημερίδες. Υπήρξε μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Αρχικά φιλοδόξησε να γίνει ηθοποιός, όμως τελικά ασχολήθηκε με το θέατρο και τον κινηματογράφο ως συγγραφέας και σκηνοθέτης. Έγραψε κείμενα στις επιθεωρήσεις "Δικτατόρισσα", "Το μπουμπούκι" κ.ά. Η πρώτη του επίσημη εμφάνιση ήταν στο θέατρο "Κοτοπούλη" με το έργο "Ο βασιλιάς του χαλβά" που ήταν μουσική ηθογραφία σε συνεργασία με το Μήτσο Βασιλειάδη. Από τότε ως το θάνατό του έγραψε 185 θεατρικά έργα. Τα περισσότερα είναι κωμωδίες που έγραψε μόνος του ή με το Χρήστο Γιαννακόπουλο. Τέτοια είναι "Θανασάκης ο πολιτευόμενος", "Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες", "Ένα βότσαλο στη λίμνη", "Ούτε γάτα, ούτε ζημιά". Τη θεατρική περίοδο 1989-1990 ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο το έργο του "Ο φίλος μου ο Λευτεράκης" σε δική του σκηνοθεσία. Στον κινηματογράφο εργάσθηκε ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης από το 1946 με την ταινία "Παπούτσι από τον τόπο σου". Έγραψε συνολικά περίπου 70 σενάρια τα πιο πολλά σε συνεργασία με το Χρήστο Γιαννακόπουλο. Οι ταινίες του γνώρισαν μεγάλη εμπορική επιτυχία και πρωταγωνίστησαν μεγάλα ονόματα του κινηματογράφου της δεκαετίας του '50 και του '60. Γνωστές ταινίες είναι: "Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο", "Η θεία από το Σικάγο", "Η Αλίκη στο ναυτικό", "Χτυποκάρδια στο θρανίο", "Η κόρη μου η σοσιαλίστρια". Για την τηλεόραση έχει σκηνοθετήσει πάνω από 40 κωμωδίες. Στο χώρο του πενταγράμμου έγραψε 1500 περίπου τραγούδια.____________________________________________________________________
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδειαΟ Χρήστος Γιαννακόπουλος (1909 – 12 Φεβρουαρίου 1963) ήταν σημαντικότατος θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και δημοσιογράφος.Στη θεατρική συγγραφή ήταν αυτοδίδακτος και η πρώτη του εμφάνιση ως θεατρικού συγγραφέα ήταν το 1929, ενώ ως το 1939 με πολλούς συγγραφείς σε κωμωδίες, επιθεωρήσεις και οπερέτες.Από το 1939 άρχισε να συνεργάζεται στενά με τον Αλέκο Σακελλάριο στις επιθεωρήσεις και κωμωδίες, τραγούδια και κινηματογραφικά σενάρια: Οι Γερμανοί ξανάρχονται, Ένας ήρωας με παντούφλες, Δεσποινίς ετών 39, Θανασάκης ο πολιτευόμενος, Ένα βότσαλο στη λίμνη και σε άλλα έργα. Μόνος του έγραψε τις κωμωδίες Οι μεγάλοι και οι μικροί και Μια τσουκνίδα στις βιολέτες.Σκιαγράφησε το χαρακτήρα του Έλληνα μικροαστού με τις αντιφάσεις, τις ψευδαισθήσεις και τα διέξοδα που αντιμετώπιζε. Ξεχώρισε για την αμεσότητα της γραφής του, την ευαισθησία την αισιοδοξία και την οικειότητά του.Πέθανε το Φεβρουάριο του 1963.
Ο αείμνηστος Βασίλης Λογοθετίδης δίδαξε το ρόλο του στρατηγού Δεκαβάλα στην κωμωδία των Σακελάριου-Γιαννακόπουλο το 1958. Μετά από 50 χρόνια ο Χάαρυ Κλυνν ερμηνεύει τον ίδιο ρόλο στο στο "ΘΕΑΤΡΟ ΑΠΟΘΗΚΗ Δ"
Αναμφισβήτητα ο Βασίλης Λογοθετίδης σφράγισε με την παρουσία του τη νεοελληνική θεατρική και κινηματογραφική σκηνή, αφού ακόμη και μετά σαράντα χρόνια από το θάνατό του, το όνομά του παραμένει συνυφασμένο με την υψηλή υποκριτική. Οπως λένε αυτοί που τον γεύτηκαν στο σανίδι, αλλά και όλοι όσοι ακόμη τον απολαμβάνουμε στις ταινίες, πρόκειται για ένα ιστορικό πρόσωπο όχι μόνο της ιστορίας της κωμικής τέχνης, αλλά και στη μοναδική προσέγγιση των αστικών μας ηθών και των συμπεριφορών του Ελληνα μικροαστού. Ανθρωπος με χαμηλό προφίλ, λένε, αλλά με ενεργό δράση στα καλλιτεχνικά πράγματα. Γεννημένος το 1898 στο Μυριόφυτο της Ανατολικής Θράκης, σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη, όπου έκανε και την πρώτη του θεατρική εμφάνιση το 1915 σε ερασιτεχνική παράσταση. Στην Αθήνα ήρθε το 1918 και την επόμενη χρονιά, σε ηλικία 22 χρόνων, συνεργάζεται με το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Δεν ξεκινά από κωμικούς ρόλους, αλλά από ποικίλους άλλους, ακόμη και τραγικούς. Ομως, η Κοτοπούλη διέκρινε την κωμική του στόφα και δεν είχε άδικο. Από το 1947 μέχρι και τον πρόωρο θάνατό του το 1960 στους προσωπικούς θιάσους που δημιουργούσε έδινε μεγαλύτερο βάρος στο σύγχρονο ελληνικό έργο, παίζοντας τα σημαντικότερα έργα του Ψαθά, του Ρούσσου, του Τζαβέλλα, του Φωτιάδη, του Καγιά, του Σπύρου Μελά και κυρίως των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου. Μεγάλες επιτυχίες του: «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», «Ενας ήρως με παντούφλες», «Δεσποινίς ετών 39», «Προς Θεού μεταξύ μας», «Ενας βλάκας και μισός» κ.ά. ____________________________________________________________________
